Mr Finney en het grote waarom

 

‘Rusland plant vlag onder de Noordpool.’ Het is 3 augustus 2007 als prinses Laurentien van Oranje in de krant leest dat twee kleine bemande Russische onderzeeërs hun vlag hebben geplant op de bodem van de Noordelijke ijszee. Landjepik op een van de meest kwetsbare stukjes op aarde, omdat daar vermoedelijk olie en gas onder de grond zitten. Alle duurzaamheidsalarmbellen in haar hoofd gaan rinkelen. Temeer omdat het haar opvalt dat het wemelt van zulke verontrustende nieuwsberichten. Het is business as usual geworden. Maar dat zou het toch niet moeten zijn?

 

Rondom die nieuwsberichten mist een essentieel element, vindt de prinses. ‘Waarom zo’n vlag planten? Waarom zoeken we naar fossiele brandstoffen op zulke kwetsbare plekken? Moeten we niet veel vaker 'waarom' vragen? 

 

In de maanden erop groeit het idee voor een boek over dat missende onderdeel in het toekomstdebat, met de voor de hand liggende titel Missing Chapter. Hoe moet het boek eruit gaan zien? Wordt het gevuld met interviews met voormalige leiders, die met die waarom-vraag kunnen terugblikken op hun werk en adviezen kunnen geven? Nee, dat wordt al snel wat moralistisch.

 

Eigenlijk ligt het totaal voor de hand. Wie gebruiken dat woord ‘waarom’ nou het meest? Wie zijn er steengoed in het stellen van precies die vraag? Juist: kinderen. De waarachtige stem die ons weer naar de essentie laat kijken van wat we aan het doen zijn. Het missende hoofdstuk krijgt gestalte in de vorm van een kinderboek, dat prinses Laurentien samen met illustrator Sieb Posthuma bedenkt en maakt. Met een glansrol voor het wezentje Mr Finney – groen broekje, blauwe trui - dat de wereld ontdekt, waarom vraagt en dialoog tussen volwassenen en kinderen uitlokt met het boek als gespreksstarter. Het eerste boek verschijnt nog voor de Klimaattop in Kopenhagen (2009). 

 

Dat waarom-vragende wezentje wordt het anker voor Missing Chapter, die de werelden van kinderen en bestuurders, directieleden en commissarissen bij elkaar moet brengen. Een broodnodige toevoeging bij het nemen van toekomstbestendige beslissingen. Helemaal omdat die toekomst vooral kinderen aangaat. Hun stem structureel meenemen zou eigenlijk doodnormaal moeten zijn.

 

En zo wordt op 16 december 2009 Missing Chapter opgericht.